W wojsku jak w kinie - światło gaśnie, wszystko ginie.

Pamiętaj żołnierzu o pięknej wolności, bo wojsko to film o ludzkiej podłości.

Nasz Kopernik liczył gwiazdy, my liczymy dzionek każdy.

Żołnierz polski może walczyć dla różnych narodów, ale umrzeć tylko dla Polski.

Żołnierz nie umiera, żołnierz odchodzi na inną służbę.

Nagie ciało, piasek czysty - to poligon rezerwisty.

Serce matki we mnie bije, krew ojcowska we mnie płynie. Wyście życie mi to dali, na mężczyznę wychowali. Armia mało wojska miała, no i syna Wam zabrała. Tak, więc wyruszajcie w drogę, bo doczekać się nie mogę.

Niech szlak trafi tego gnoja, co skierował mnie do woja! Dni mijają, czas ucieka a w cywilu panna czeka.

Ja polowy mundur noszę, i całusy z dala ślę. Nie zapomnij o żołnierzu, który bardzo kocha Cię.

Czemu płaczesz moja miła, przecież przyjdzie taki dzień, kiedy wyjdę do cywila, i miłować będę Cię.

Z pięknej okolicy, otoczonej murami, przesyłam pocztówkę z pozdrowieniami. Dużo szczęścia i pomyslości, życzy żołnierz, pragnący wolności.

Nie potrzebna mi przepustka, lecz dziewczyny piękne usta.

Aby ludzie żyli w pokoju, a dzieci mówiły po polsku... Najpiękniejsze chwile, poświęciłem wojsku.

Gdy do wojska wyjeżdzałem, to me serce ci oddałem, jak je złamiesz moja miła, to tak jakbyś mnie zabiła.

Pozdrowienia od żołnieża, który ciągle czas odmierza, wiele ćwiczy nawet w święta, lecz o Tobie wciąż pamięta.

Urodziny spędzę w monie, moja miła we łzach zatonie, ja niedługo mundur zrzucę, i do Ciebie kochana, powrócę.

Gdy ktoś Cię podrywa i mówi o czarach, wtedy pomyśl o mnie, bo gnije w koszarach.

Słońce świeci, ptaszek śpiewa, a mnie w wojsku, krew zalewa.

Jeden chciał być ptaszkiem, drugi chciał być jeżem, a mnie komisyjnie, zrobili żołnierzem.

Odjechałem w świt daleki, zostawiłem Ciebie tam. Wśród tysiąca innych chłopów, pozostałem całkiem sam.